بررسی و کاربرد مدلهای انتقال گاز برای پایه آلومینا و غشاء نانوپروس سیلیکا

در این مطالعه، ابتدا مکانیسمهای انتقال گاز بررسی شده و سپس نتایج آزمایشات تراوایی گاز بر پایه آلومینا و غشاء نانوپروس سیلیکا با مدلهای مطرح شده تطبیق داده شده و در نهایت مدلی که بهترین انطباق را با داده های تجربی داشت، انتخاب شد. میزان نفوذ گازهای هیدروژن، متان و دی اکسید کربن از درون غشا ها در مقایسه با پایه آلومینا کاهش قابل توجهی داشت. انطباق بسیار خوبی بین مدل جریان گرانرو و داده­های تجربی جریان گازهای مختلف  برای پایه آلومینا به عنوان غشاء ماکروپروس، مشاهده شد. نتایج تجربی تراوایی گاز از غشا های سیلیکا نانوپروس بدون قالب و با قالب ستیل پیریدینیوم بروماید انطباق قابل قبولی با مدل نفوذ آرایشی((configurational داشت. پارامترهای انتقال پایه و غشا های نانوپروس ساخته شده برای گازهای هیدروژن، متان و دی اکسید کربن با استفاده از مدلسازی جریان نفوذی تعیین گردیدند.