نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
چکیده
از میان پلاستیک‌های زیست تخریب پذیر پلی‌هیدروکسی‌آلکانوات و کو‌پلیمر‌های آن به علت قابلیت تجزیه پذیری کامل، انعطاف پذیری، مقاومت در برابر آب و همچنین سادگی فرآیند تولید، نسبت به سایر پلیمرهای زیست تخریب پذیر بیشتر مورد توجه قرار گرفته‌اند. در این پژوهش سویه ای از باسیلوس سوبتیلیس با قابلیت تولید پلی‌هیدروکسی‌بوتیرات، از فاضلاب یک کارخانه تولید شیر پاستوریزه جدا شد. گلوکز و عصاره مخمر به ترتیب با غلظت 30 و 5/7 گرم در لیتر به عنوان اجزای اصلی محیط کشت مورد استفاده قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که مدت زمان لازم برای انجام فرایند تخمیر 72 ساعت و مقدار بیوپلیمر تولید شده 59/0 گرم به ازای هر گرم وزن خشک سلول بود.
کلیدواژه‌ها
)