در عملیات جداسازی با استفاده از فرآیند تقطیر، برج‌های پر شده بخاطر وجود محاسنی نظیر راندمان بالا مورد توجه می‌باشند. در این پژوهش جداسازی اکسید دوتریوم (D2O) (آب سنگین) و اکسید هیدروژن (H2O) (آب معمولی) با استفاده از یک برج پر شده در شرایط خلاء نسبی بصورت ناپیوسته بررسی شد. در انجام این آزمایش‌ها از آب سنگین با غنای %10 ، %50 و %90 استفاده شده و جداسازی با استفاده از آکنه‌های شبه دیکسون از جنس فولاد زنگ نزن مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور طراحی آزمایش فاکتوریل انجام شد که در آن اثرات غلظت آب سنگین، فشار و میزان جریان برگشتی بر میزان ارتفاع معادل سینی تئوری (HETP) در برج بررسی شد. در این میان اثر غلظت بیشتر از دو متغیر دیگر بود و با بهینه سازی انجام گرفته این نتیجه حاصل شد که در حالتی که همه متغیرها در حالت کمینه خود باشند، کمترین (بهترین) ارتفاع معادل حاصل خواهد شد. همچنین آزمایش‌ها نشان داد که پارامتر فشار به تنهایی در محدوده مورد بررسی بر میزان جداسازی بی اثر است، گرچه بر همکنش آن با فاکتورهای دیگر معنی‌دار ارزیابی شد.
فضلعلی, علیرضا, & روشنایی, محسن. (1400). جداسازی ایزوتوپ های پایدار هیدروژن با روش تقطیر در برج پر شده. نشریه علوم و مهندسی جداسازی, 13(2), 79-91. doi: 10.22103/jsse.2021.3110
MLA
علیرضا فضلعلی; محسن روشنایی. "جداسازی ایزوتوپ های پایدار هیدروژن با روش تقطیر در برج پر شده". نشریه علوم و مهندسی جداسازی, 13, 2, 1400, 79-91. doi: 10.22103/jsse.2021.3110
HARVARD
فضلعلی, علیرضا, روشنایی, محسن. (1400). 'جداسازی ایزوتوپ های پایدار هیدروژن با روش تقطیر در برج پر شده', نشریه علوم و مهندسی جداسازی, 13(2), pp. 79-91. doi: 10.22103/jsse.2021.3110
VANCOUVER
فضلعلی, علیرضا, روشنایی, محسن. جداسازی ایزوتوپ های پایدار هیدروژن با روش تقطیر در برج پر شده. نشریه علوم و مهندسی جداسازی, 1400; 13(2): 79-91. doi: 10.22103/jsse.2021.3110
)