در سال‌های اخیر حذف گاز دی‌اکسیدکربن به عنوان مهمترین گاز گلخانه‌ای مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش عملکرد حلال ترکیبی پتاس- گلیسیرین در فرآیند جذب دی‌اکسیدکربن با استفاده از میکروراکتور مطالعه شده است. آزمایش‌ها در شرایط عملیاتی مختلف شامل: جریان حلال ورودی (8-4 میلی لیتر بر دقیقه)، غلظت حلال پتاسیم هیدروکسید (7/0 – 3/0 مولار) و غلظت گلیسیرین (30 - 0 درصد وزنی) در دمای ثابت 40 درجه سلسیوس انجام شد. درصد جذب کربن‌دی‌اکسید و ضریب کلی انتقال جرم حجمی برمبنای فاز گاز (KGav) به عنوان پاسخ در نظر گرفته شد. نتایج نشان می‌دهد که با افزایش مقدار گلیسیرین به عنوان یک حلال فیزیکی از صفر تا 30 درصد وزنی، درصد جذب از 13/59 به 1/66 درصد افزایش می‌یابد. همچنین افزایش غلظت گلیسیرین علیرغم افزایش گرانروی سیال منجر به افزایش ضریب کلی انتقال جرم از kmol/m3.hr.kPa 50/55 به 53/66 در میکروراکتور می‌شود. مقایسه مقادیر گزارش شده KGav در این پژوهش با مقادیر محاسبه شده برای منواتانول‌آمین در یک برج پرشده نشان داد که ضریب کلی انتقال جرم حجمی بر مبنای فاز گاز در میکروراکتور حدود 60 برابر بزرگ‌تر از یک برج پرشده است که نشان دهنده عملکرد بهتر انتقال جرم میکروراکتور می‌باشد.
)