نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
چکیده
آبگیری از کنسانتره و تغلیظ، از فرآیندهای فرعی مهم در اکثر عملیات معدنی می باشد. طراحی نامناسب و یا عملیات آبگیری نامطلوب میتواند ظرفیت عملیاتی واحد را محدود کند. معمولاً هدف اولیه از تیکنر گرفتن حداکثر مایع از یک دوغاب رقیق خوراک، و بنابراین ایجاد یک گل تا حد امکان تغلیظ شده میباشد. در این تحقیق یک تیکنر آزمایشگاهی در مجتمع مس سرچشمه پس ازساخت مخزن خوراک دهی و نصب تجهیزات مورد نیاز راه اندازی شد. پارامترهایی از قبیل تاثیر دبی خوراک، مقدار فلوکولانت، درصد جامد ورودی خوراک و ارتفاع چاهک خوراک مورد مطالعه قرار گرفت. در مرحله دوم تحقیق تیکنر آزمایشگاهی توسط روش دینامیک سیالات محاسباتی مدلسازی شد و اعتبارسنجی مدل صورت گرفت. تطبیق خوبی بین داده های آزمایشگاهی و مدل سازی مشاهده گردید. سپس تاثیر پارامترهای عملیاتی بر عملکرد تیکنر با استفاده از داده های شبیه سازی مورد بررسی قرار گرفت.
کلیدواژه‌ها
)